Çölde Votka Aşkına Karşı Miting - İçki Dramı "İyi Günler ve Daha İyi Günler"

Suzanne (Valérie Bonneton) önce işe geç kalır, sonra da yere yığılır. Kayınvalidesinin oğullarına baktığı eve döndüğünde, hemen saklı votka şişesine uzanır.
Hemen yine uyuyakaldı. Çocukları arabaya bindirip okula doğru yola koyuldu. Evde bir şey unutmuştu. Arabaya dönmek üzereyken, araba eğimli yolda park halindeki bir araca çarptı - çocukların içinde olduğu bir arabaya. Suzanne el frenini çekmeyi unutmuştu. "İyi Günler ve Daha İyi Günler" böyle başladı.
Thomas Vinterberg'in Oscar ödüllü draması "Sarhoş", yüksek alkolün engelleri azaltıp hayatı kolaylaştırması nedeniyle alkolizme nasıl sürüklenilebileceğini canlı bir şekilde gözler önüne serdi. Film, sorunu erkek bakış açısıyla ele aldı ve bağımlılıktan kurtulmanın hiçbir yolunu önermedi.
Senaryoyu Louis-Julien Petit ile birlikte yazan yönetmen ikilisi Elsa Bennett ve Hippolyte Dard, şimdi bunu bir şekilde telafi ediyor. Filmleri de hastalığı kadın bakış açısıyla ele alıyor ve başrolde dul Suzanne var.
Üç çocuk annesi, çocuklarının velayetini kalıcı olarak kaybetmek istemiyorsa, bağımlılık terapisi görmekten başka çaresi yok. Rehabilitasyon kliniğinde, aynı hastalıktan muzdarip olan diğer kişiler ve spor terapisti Denis (Clovis Cornillac) ile tanışır. İyileşmekte olan alkolik, grubun Fas'ta düzenlenecek bir çöl mitingine katılmaya hazır hale gelmesini ister.
Bu biraz abartılı görünebilir. Ancak görev kesinlikle bir terapi işlevi görüyor: Tek bir şeye odaklanmak, bağımlılığın yarattığı baskıdan uzaklaştırıyor ve zor durumların üstesinden gelmek dayanıklılığı artırıyor. Miting, daha önce çoğunlukla hastanede geçen filme biraz macera ve görsel çeşitlilik de katıyor.
Aslında buna ihtiyacı yok. Oyunculuk sayesinde karakterlere yakınlık hissediyorsunuz. Örneğin klinikte Suzanne, biyolojik ebeveynleri olmadan büyüyen küçük Alice (Sabrina Ouazani) ve kızı artık onunla hiçbir şey yapmak istemeyen yaşlı oyuncu Diane (Michèle Laroque) ile arkadaş oluyor.
Yazarlar ayrıca alkol bağımlılığının çeşitli yönlerine de ışık tutuyor. Kişinin öncelikle hasta olduğunu kabul etmesinin ne kadar önemli olduğunu ve her köşede bir bardak veya şişeye uzanma isteğinin bulunduğunu vurguluyorlar. Genel olarak, alkolle ilgili çeşitli durumlar terapötik tartışmalar aracılığıyla ele alınıyor.
Bennett ve Dard çalışmalarına belgesel bir hava katsalar da, "İyi ve Daha İyi Günler" salt eğitici bir film değil. Bu toplumsal drama sonunda umut vadediyor, ancak mizahi alt metinlerine rağmen, bağımlılık, yoksunluk ve tekrarlamanın kısır döngüsünden kurtulmanın ne kadar zor olduğunu gizlemiyor.
Elsa Bennett ve Hippolyte Dard'ın yönettiği, Valérie Bonneton ve Michèle Laroque'un rol aldığı "İyi Günler ve Daha İyi Günler", 104 dakika, FSK 12
rnd